Jest to przestrzeń jasna, miękka, łagodna w odbiorze jednocześnie odważnie reinterpretująca znane elementy poprzez wprowadzenie parametrycznych form.

Innowacyjność i nowy język architektury pożegnań

W projekcie zastosowano architekturę parametryczną, która nadała przestrzeni naturalną miękkość, płynność i emocjonalną głębię. To podejście wciąż rzadko spotykane w polskich obiektach funeralnych, a jednocześnie w pełni szanujące ich powagę oraz symboliczną rangę. Dzięki parametryce wnętrze zyskało organiczny rytm, wszystkie elementy, od siedzisk po katafalk układają się w harmonijną, rzeźbiarską całość. Nowoczesna forma nie zastępuje tradycyjnych znaczeń, lecz subtelnie je podkreśla, dodając im współczesny, symboliczny wymiar. Parametryczne linie, miękkie światło oraz rzeźbiarska architektura zostały dodatkowo uzupełnione dużą ilością zieleni, która wprowadza do wnętrza element organiczności i naturalnego ukojenia. Zieleń łagodzi geometrię, ociepla przestrzeń i sprawia, że miejsce przepełnia wrażenie życia oraz ciągłości co w kontekście pożegnań staje się niezwykle ważnym, humanistycznym akcentem.

Symbolika drogi i architektura, która opowiada historię

Wzdłuż obu ścian kaplicy stoją dwie parametryczne postacie – jedna delikatnie wyłaniająca się ze ściany, druga powoli w niej zanikająca. Tworzą sugestywną metaforę przejścia, obecności i pamięci. Przechodzą w poprzek przestrzeni niczym ludzie, którzy pojawiają się na naszej drodze: jedni wchodzą w nasze życie, inni z niego odchodzą, czasem zauważeni, czasem ledwie dostrzegalni. To jedyne figury/postacie w całym wnętrzu, dzięki czemu stają się wyraźnymi, zapadającymi w pamięć dominantami, prowokującymi do refleksji. Wprowadzają do kaplicy głęboki, ludzki wymiar, opowiadając o relacjach, jakie tworzymy i o tym, jak ślady po nich trwają, nawet gdy my już znikniemy...

Światło

W kaplicy światło staje się niezwykle ważnym tworzywem. Rozległy, jednolity sufit świetlny o organicznym, nieregularnym kształcie, otula przestrzeń łagodnym blaskiem. Wprowadza on atmosferę spokoju i skupienia. Nad katafalkiem światło nabiera szczególnego znaczenia delikatnie akcentując centralny punkt ceremonii, tworząc symboliczny gest przejścia ku jasności. Autorskie, geometryczne witraże nadają mu dodatkową głębię. Przepuszczając wielobarwne promienie, zmieniają charakter wnętrza w zależności od pory dnia, tworząc efemeryczne refleksy i subtelne światłocienie, które ożywiają przestrzeń nadając jej wręcz poetycką zmienność.

Katafalk

W projekcie zastosowano niezwykle rzadko spotykane w Polsce rozwiązanie, mianowicie katafalk ustawiono równolegle do uczestników ceremonii. Takie ułożenie wprowadza poczucie bliskości i wspólnego trwania w chwili pożegnania, nadając przestrzeni bardziej intymny i skupiony charakter. Równoległa kompozycja uwydatnia symbolikę przejścia, ponieważ tworzy naturalną oś łączącą trumnę ze światłem znajdującym się bezpośrednio nad nią. To metaforyczne połączenie światła i drogi podkreśla sens całej ceremonii, a relacja między uczestnikami, katafalkiem i świetlną przestrzenią ponad nim staje się wyraźniejsza, łagodniejsza i głębiej refleksyjna.

Wyjątkowa otwartość inwestorów

Realizacja tego projektu była możliwa dzięki niezwykle otwartej i świadomej postawie inwestorów: Agnieszki Orzeł-Depta oraz Mariusza Depty. Ich gotowość na wprowadzenie w przestrzeń kaplicy elementów nowoczesnej architektury i współczesnej symboliki, świadczy o odwadze, ale przede wszystkim o głębokim zrozumieniu potrzeb osób uczestniczących w ceremoniach pożegnania. Było to podejście, które daje tradycji pożegnań nowy kontekst, bardziej odpowiadający współczesnej wrażliwości.

Rzemiosło na najwyższym poziomie - rola wykonawców

Przy tak wyjątkowej realizacji konieczne było zaangażowanie wykonawców o ponadprzeciętnych kompetencjach i doświadczeniu w pracy z geometrią parametryczną. Za realizację elementów stolarskich odpowiadała firma 77 Roots, specjalizująca się w zaawansowanym stolarstwie parametrycznym i technologii CNC. Ich kunszt pozwolił na precyzyjne wykonanie siedzisk, figur, krzyża oraz katafalku, z zachowaniem idealnej płynności form i wyrafinowanego warstwowania. Wieloletnia praktyka oraz wyjątkowe wyczucie estetyki zespołu miały kluczowe znaczenie przy tak wymagającym projekcie. 77 Roots to obecnie jeden z liderów w zakresie parametrycznych wykończeń wnętrz w Polsce.

Tynki dekoracyjne wykonała lubelska firma Moore, która stworzyła subtelne, mineralne powierzchnie o wysokiej jakości i szlachetnej fakturze. Projekt wymagał niezwykle precyzyjnego odtworzenia struktury trawertynu, a dzięki temu, że zespół Moore tworzą wykształceni artyści plastycy pod okiem charyzmatycznego właściciela Marcina, który w poszukiwaniu inspiracji podróżuje po całym świecie, efekt idealnie oddaje zamierzoną głębię i charakter materiału. Dekoracyjne powierzchnie, współgrając ze światłem i organiczną geometrią wnętrza, nadały kaplicy finalny, czysty i harmonijny wyraz. Firma Moore odpowiadała również za wykonanie minimalistycznej podłogi z mikrocementu, która dopełnia całość kompozycji.

Kaplica jako współczesna przestrzeń przejścia

Kaplica Pożegnalna w Kraśniku stanowi subtelne połączenie tradycji z nowoczesnym językiem architektury, redefiniując sposób, w jaki współczesna forma może towarzyszyć najbardziej wymagającym emocjom. To przestrzeń pełna znaczeń, w której światło, materia i geometria współtworzą scenografię refleksji, godnego pożegnania i wspólnotowego przeżywania. Wnętrze tworzy warunki do skupienia i pamięci. Architekturę tę cechuje delikatność środków wyrazu oraz głęboka siła symbolicznego przekazu, dzięki czemu kaplica staje się czymś więcej niż miejscem ceremonii: staje się doświadczeniem przejścia.

Inwestor: Zakład Usług Pogrzebowych s.c. Agnieszka Orzeł-Depta i Mariusz Depta
Główny projektant: Grzegorz Kłoda
Projektant: Justyna Baran
Wykonanie parametrycznych mebli: 77 Roots (Augustyn Sidz - projektant/stolarz parametryczny)
Wykonanie tynków dekoracyjnych oraz mikrocementu: Tynki Dekoracyjne Moore
Realizacja: 2025 r.
Fotografie: Wojciech Januszewski, Tutek Media
Zakres: projekt aranżacji wnętrz wraz z nadzorem autorskim,

Pozostali zaangażowani:
ADLO Dariusz Budkowski, PROTON Andrzej Jakubczyk, PW Michał Maruszewski, Marta Banaszek Official